ՔՀԿ հայտարարությունը եռակողմ բանակցությունների վերաբերյալ

2021 թվականի մայիսի 20-ին ՀՀ Կառավարության նիստին վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը հայտարարել է, որ եռակողմ բանակցություններ են ընթանում Ռուսաստանի, Հայաստանի և Ադրբեջանի միջև, և ձեռք են բերվել նախնական համաձայնություններ մի շարք լուծումների վերաբերյալ, որոնք, ըստ Փաշինյանի, «100 տոկոսով համապատասխանում են Հայաստանի շահերին»:

 

2020 թվականի արցախյան պատերազմից և, մասնավորապես, նոյեմբերի 9-ից ի վեր Նիկոլ Փաշինյանը և նրա կողմից ղեկավարվող «Իմ քայլը» խորհրդարանական խմբակցությունը չեն վայելում հանրային  այն վստահությունը, որը ձեռք էին բերել 2018 թվականի խորհրդարանական ընտրությունների արդյունքում: Այն, որ ընտրություններից ընդամենը 2.5 տարի հետո երկիրը անցնում է քաղաքական ցնցումների միջով և հարկադրված է նախաձեռնել արտահերթ խորհրդարանական ընտրություններ, դրա վկայությունն է:

 

Հետպատերազմյան շրջանում հայ-ադրբեջանական շփման գծում տեղի ունեցող իրադարձությունների և անվտանգային  խնդիրների լուծման վերաբերյալ ՀՀ կառավարության և պետական այլ մարմինների կողմից հանրությանը չի տրամադրվել ճշգրիտ տեղեկատվություն՝ հանգեցնելով ապատեղեկատվության և կեղծ լուրերի տարածմանը, ինչն առավել խոցելի է դարձրել հանրությանը և արդարացիորեն խորացրել անվստահությունը պետական հաստատությունների և իշխող քաղաքական ուժի նկատմամբ:

 

Ելնելով վերոգրյալից՝ ՀՀ վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը  որևէ լեգիտիմություն չունի արտահերթ ընտրություններից մեկ ամիս առաջ, առանց քաղաքական խորհրդակցությունների, բանակցել արտաքին ուժերի հետ։ Ժամանակավոր կառավարության և արդեն իսկ կազմալուծված Ազգային ժողովի պայմաններում, Փաշինյանը չի կարող ընդունել Հայաստանի Հանրապետության համար ճակատագրական որոշումներ և միանձնյա գնահատել դրանց համապատասխանությունը Հայաստանի շահերին` դրանք անվանելով «հայտարարություն» և դրանով հանդերձ խուսափելով միջազգային պայմանագրերին միանալու համար սահմանված պատշաճ իրավական գործընթացից:

 

Ընդ որում, հարկ ենք համարում ՀՀ վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Ն.Փաշինյանին հիշեցնել, որ ըստ ՀՀ Սահմանադրության 205-րդ հոդվածի՝ ՀՀ տարածքի փոփոխությանը վերաբերող հարցերը լուծվում են հանրաքվեի միջոցով: Եթե տարածքային զիջումները կամ որևէ այլ պայմանավորվածություններն իրականացվում են հարկադրաբար, ապա նաև տեղեկացնում ենք, որ ՀՀ կողմից վավերացված Միջազգային պայմանագրերի իրավունքի մասին Վիեննայի կոնվենցիայի 51-52-րդ հոդվածների համաձայն պետության ներկայացուցչին հարկադրելու  և ուժի կամ այն կիրառելու սպառնալիքի միջոցով պետությանը հարկադրելու եղանակով ձեռքբերված պայմանավորվածությունները համարվում են առոչինչ:

 

Ելնելով վերոնշյալից, մենք՝ ներքոստորագրյալներս պահանջում ենք, որ ՀՀ վարչապետի ժամանակավոր պաշտոնակատար Նիկոլ Փաշինյանը ԱՆՀԱՊԱՂ՝

 

Հանրությանը հասանելի դարձնի բանակցվող փաստաթղթի ամբողջական նախագիծը.

 

Ներկայացնի, թե`

 

• ինչպիսի արդյունքների է հանգել Ադրբեջանի զինված ստորաբաժանումների  Հայաստան ներխուժման խնդիրը ՀԱՊԿ-ի առջև հարցը բարձրացնելուց հետո, և ինչ քայլեր են ձեռնարկվում վերջինիս կողմից.

• ինչ քայլեր են արվել առհասարակ արցախյան պատերազմից հետո ծագած, այդ թվում՝ գերեվարված անձանց արձակման հարցերը ՄԱԿ-ի Մարդու իրավունքների խորհրդում և ՄԱԿ-ի Անվտանգության խորհրդում ներկայացնելու առումով.

• ինչ քայլեր են  մինչ օրս արվել քաղաքական ու ռազմական գործընկերների դիվերսիֆիկացումն ապահովելու ուղղությամբ և  ինչ ընթացք է տրվել Հայաստանի շահերին սատարող մի քանի երկրների կողմից հնչեցված  քաղաքական ու ռազմական աջակցության առաջարկներին.

• Ինչ քայլեր են արվում  երաշխավորելու համար առաջին հերթին սահմանամերձ շրջանների բնակիչների անվտանգությունն ու իրավունքները, ինչպես նաև ՀՀ և նրա քաղաքացիների անվտանգությունն ապահովելու համար:

 

Հայաստանի Հանրապետությունում արտաքին քաղաքականության գաղտնի գործընթացները բազմիցս են մարտահրավերներ ստեղծել մեր պետության համար: Այս արատավոր պրակտիկային պետք է վերջ տրվի, և հետայսու որևէ կառավարություն և քաղաքական ուժ չպետք է շրջանցի ժողովրդին և ընդունի պետության համար ճակատագրական և անդառնալի որոշումներ՝ նեղ անձնական կամ խմբակային շահերից ելնելով:

 

Ինչ վերաբերում է սահմանազատմանն ու սահմանանշմանը, այն կարող է իրավական համարվել միմիայն ՄԱԿ-ի և ԵԱՀԿ ներկայացուցիչների ներգրավմամբ՝ միջազգային իրավունքի նորմերով ամրագրված իրավական գործընթացների շրջանակներում։

 

Թրանսփարենսի Ինթերնեշնլ հակակոռուպցիոն կենտրոն
“Համայնքային համախմբման և աջակցության կենտրոն” ՀԿ

“Երեւանի մամուլի ակումբ  ՀԿ

«Իրավունքների պաշտպանություն առանց սահմանների» ՀԿ

Գլոբալիզացիայի և տարածաշրջանային համագործակցության վերլուծական կենտրոն

«Խաղաղության երկխոսություն» ՀԿ

Խտրականության դեմ պայքարի և հանուն հավասարության կոալիցիա

Բաց հասարակության հիմնադրամներ – Հայաստան
Հելսինկյան ասոցիացիա իրավապաշտպան ՀԿ

Մարդու իրավունքների հետազոտությունների կենտրոն  ՀԿ

Հանուն հավասար իրավունքների կրթական կենտրոն ՀԿ

Հանրային լրագրության ակումբ

Մեդիա նախաձեռնությունների կենտրոն

Կանանց ռեսուրսային կենտրոն ՀԿ

Իրական Աշխարհ, Իրական Մարդիկ ՀԿ

Մարդու իրավունքների տուն Երևան ՀԿ

Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակ

«Փինք» իրավապաշտպան ՀԿ

«Հեռանկարային զարգացման կենտրոն» ՀԿ

Իրազեկ քաղաքացիների միավորում

Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտե

During the Government session of May 20, 2021, Acting Prime Minister Nikol Pashinyan announced that trilateral negotiations are ongoing between Russia, Armenia and Azerbaijan. He went on to say that several preliminary points of agreement have been reached, and that they “100% correspond to Armenia’s interests.”

 

Since the 2020 Artsakh War, and especially after November 9, Nikol Pashinyan and his My Step parliamentary faction have eroded the public confidence that was reflected in the results of the 2018 parliamentary election. The fact that early parliamentary elections have been called amidst political turmoil a mere 2.5 years into the term is evidence of that.

 

In the post-war period, details about the situation on the Armenia-Azerbaijan border and the resolution of security issues have not been provided by the Armenian Government or other state bodies to the public. This situation breeds fertile ground for disinformation and the dissemination of fake news, leaving the public even more vulnerable and justifiably deepening a lack of confidence in state institutions and the ruling political party.

 

Under these circumstances, Acting Prime Minister Nikol Pashinyan does not have the legitimacy to conduct negotiations with foreign entities without political consultations, a mere month before the early election. Under a caretaker government, while the National Assembly is formally dissolved, Pashinyan cannot make momentous decisions on behalf of the Republic of Armenia and unilaterally declare them to be in accord with Armenia’s interests, referring to them as an “announcement” and failing to follow the necessary legal processes for international agreements.

 

In light of these events, we find it necessary to remind Acting Prime Minister Nikol Pashinyan that, under Article 205 of the Armenian Constitution, alterations to the territory of the Republic of Armenia must be decided through a referendum. If territorial concessions or any other commitments are being extracted through coercion, we also point out that Articles 51 and 52 of the Vienna Convention on the Law of Treaties, which has been ratified by the Republic of Armenia, renders null and void any agreements obtained through coercion or threats against a state representative.

 

Therefore, we the undersigned demand that Acting Prime Minister Nikol Pashinyan immediately:

 

Make public the full contents of the draft document under negotiation.

 

Present

 

What results have come out of raising the issue of Azerbaijan’s armed incursions into Armenia at the CSTO, and what steps are being taken by the latter.

 

What steps have been taken in general after the end of the 2020 Artsakh War, including taking the issue of freeing prisoners of war to the Human Rights Council of the United Nations and the United Nations Security Council.

 

What steps have been taken to date on diversifying political and strategic partners, and what responses were given to offers of political and strategic assistance by several countries to support Armenia’s interests.

 

What steps are being taken to first of all guarantee the security and rights of the residents of Armenia’s border regions, as well as the security of the Republic of Armenia and its citizens.

 

The secrecy surrounding foreign policy processes has often created challenges for the Republic of Armenia and its statehood. This vicious practice must be put to an end; henceforth, any Government or political party must not bypass the people and accept momentous and irreversible decisions based on narrow personal or group interests.

 

Regarding the delimitation and demarcation of borders, these can only be considered legal through the inclusion of United Nations and [HM1] OSCE representatives, in accordance with legal processes enshrined in international legal norms[HM2] .

 

Transparency International Anticorruption Center
Centre for Community Mobilization and Support NGO

Yerevan Press Club NGO

Protection of Rights Without Borders NGO

Analytical Centre on Globalisation and Regional Cooperation

Peace Dialogue NGO

Non-Discrimination and Equality Coalition

Open Society Foundations – Armenia
Helsinki Association for Human Rights NGO

Human Rights Research Center NGO

For Equal Rights Educational Center NGO

Public Journalism Club

Media Initiatives Center

Women’s Resource Center NGO

Real World, Real People NGO

Human Rights House Yerevan NGO

Helsinki Citizens’ Assembly – Vanadzor

PINK NGO

“Center for Perspective Development”

“Union of Informed Citizens”

British-Armenian Human Rights Association

Committee to Protect Freedom of Expression

[:]