2021թ-ի փետրվարի 24-ին Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարանի որոշմամբ Գ․Ե․-ն դատապարտվեց 9 տարի 6 ամիս ժամկետով ազատազրկման։ Որոշման պահին Գ․Ե․-ն արդեն իսկ կալանքի տակ անցկացրել էր 2 տարի 12 օր՝ նախաքննության և դատական քննության ժամանակահատվածը։ Ուստի վերջնական պատիժ նշանակվել էր ազատազրկում 7 տարի 5 ամիս 18 օր ժամկետով միջին անվտանգային գոտու խիստ պայմաններում։
ՀՀ ԱՆ քրեակատարողական օրենսգրքի 96-րդ հոդվածի 6-րդ մասի համաձայն տույժեր չունենալու և դրական վարքագիծ դրսևորելու դեպքում պատժի ժամկետի ոչ պակաս, քան մեկ երրորդը միջին անվտանգային գոտու խիստ պայմաններում կրելուց հետո դատապարտյալները տեղափոխվում են միջին անվտանգային գոտու մեղմ պայմաններ:
Գ․Ե․-ն, պատժի կրման մեկ երրորդը լրանալուց հետո, «Նուբարաշեն» ՔԿՀ-ի պետին դիմում է ներկայացրել՝ խնդրելով միջնորդել իր պատժի կատարման պայմանները միջին անվտանգային գոտու խիստ պայմաններից փոխել միջին անվտանգային գոտու մեղմ պայմաններ:
Գ․Ե․-ի դիմումը մերժվել էր հիմքով, որ վերջինս դատապարտվել է ազատազրկման 2021թ-ի փետրվարին, ուստի պատժի կրման մեկ երրորդը լրանում է 2025թ.-ին։ Այսինքն «Նուբարաշեն» ՔԿՀ-ն չի հաշվարկել նախաքննության և դատական քննության ժամանակահատվածում կալանքի 2 տարի 12 օրը։
ՀՔԱՎ-ը և գրասենյակի փաստաբան Սամսոն Գալստյանը ստանձնել են Գ․Ե․-ի իրավունքների պաշտպանությունը։ Կազմակերպությունը նախ գրություն, ապա վերադաս բողոք է ուղարկել ՀՀ Արդարադատության նախարարության «Նուբարաշեն» քրեակատարողական հիմնարկ, որը մերժվել է։
Այնուհետև Գ․Ե․-ի իրավունքների պաշտպանության համար Կազմակերպությունը դիմել է Երևան քաղաքի Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարան՝ դատապարտյալի դիմումը մերժելու մասին որոշումը վերացնելու և դատապարտյալին միջին անվտանգային գոտու խիստ պայմաններից միջին անվտանգային գոտու մեղմ պայմաններ տեղափոխելուն պարտավորեցնելու պահանջով։
Դատարանը քննության առնելով ներկայացված դիմումը, կայացրել է այն բավարարելու մասին որոշում։ Դատարանը նաև նշել է, որ նախնական կալանքի ժամանակահատվածը չի կարող դուրս մնալ ինչպես անվտանգային գոտու պայմանների փոփոխման, այնպես էլ պատժից պայմանական վաղաժամկետ ազատվելու ժամկետների հաշվարկման ժամանակ։
Այսպիսով, Դատարանը գտել է, որ քրեակատարողական հիմնարկի կողմից կայացված որոշումը ոչ իրավաչափ է և պետք է վերացվի դատապարտյալ Գ․ Ե․ իրավունքների խախտման փաստը։
Գործով մասնակցող Դատախազի կողմից դատարանի որոշումը բողոքարկվել է ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարան, ապա վճռաբեկ դատարան, սակայն դատարանները օրինական ուժի մեջ են թողել դատապարտյալի օգտին կայացված դատական ակտը։
Առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության քրեական դատարանի որոշմամբ Գ․Ե․-ն տեղափոխվել է միջին անվտանգային գոտու խիստ պայմաններից մեղմ պայմաններ։
Գ․ Ե․-ի վերաբերյալ կայացված դատական ակտը և դրանում տեղ գտած դատարանի մեկնաբանությունները պատժի կրման ժամկետների հաշվարկի վերաբերյալ պետք է հանդիսանան միատեսակ պրակտիկայի ձևավորման հիմք։
On February 24, 2021, by the decision of the First Instance Court of General Jurisdiction, G.E. was sentenced to 9 years and 6 months of imprisonment. At the time of the decision, G.E. had already spent 2 years and 12 days in detention during the pre-trial and trial period. Thus, the final sentence was determined as 7 years, 5 months, and 18 days of imprisonment under strict conditions in a medium-security zone.
According to Part 6 of Article 96 of the Penal Code of the Republic of Armenia, in cases of good behavior and absence of disciplinary violations, after serving no less than one-third of the sentence under strict conditions in a medium-security zone, convicts are transferred to milder conditions within the medium-security zone.
After serving one third of the sentence, G. E submitted a request to the head of the “Nubarashen” penitentiary, asking to meditate his sentence conditions from strict conditions of medium security zone to lenient conditions of the medium security zone.
The request of G. E. was denied on the grounds that the latter was sentenced to prison in February 2021, therefore, the one-third of the sentence expires in 2025. That is, the Nubarashen penitentiary did not count for the 2 years 12 days of the detention during pre-trial and trial periods.
HCAV and the office lawyer Samson Galstanyan have taken on the defense of the rights of G.E. The organization first has sent a letter, and then an appeal, to the “Nubarashen” penitentiary under the Ministry of Justice of the Republic of Armenia, both of which were denied.
Then, the organization applied to Yerevan First Instance Court of General Jurisdiction, to defend G.E.’s rights, demanding the annulment of the decision to deny the convict’s request and obliging the transfer of the convict from the strict conditions of the medium security zone to the milder conditions of the medium security zone.
After reviewing the submitted application, the court decided to grant it. The court also noted that the period of pre-trial detention cannot be excluded when calculating the terms for both the change of security zone conditions and the early conditional release from the sentence.
Thus, the court has found that the decision made by the penitentiary institution is not legitimate and the fact of violating the rights of G. E must be abolished.
The court decision was appealed by the participating prosecutor to the criminal court of appeal of the Republic of Armenia, then Court of Cassation, however, the courts left the judicial act in favor of the convict in legal force.
By the decision of the criminal court of the first instance, G.E. was transferred from the strict conditions of the security zone to lenient conditions.
The judicial act rendered regarding G. E. and the court’s comments contained therein on the calculation of punishment terms should serve as the basis for establishing uniform practice.
[:]
