Helsinki Citizens’ Assembly-Vanadzor

Sorry, this entry is only available in Armenian. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Երեկ` հունիսի 15-ին, «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորներից մի քանիսը տարածեցին ԲՀԿ պատգամավորներ Նաիրա Զոհրաբյանի, Սերգեյ Բագրատյանի և ներկայիս անկախ պատգամավոր Տիգրան Ուրիխանյանի անուններով ձեռագիր փաստաթղթեր, որոնցով պատգամավորներն իրենց նվիրվածությունն են արտահայտում ԲՀԿ առաջնորդ Գագիկ Ծառուկյանին: Նախարարներից մի քանիսն էլ հրապաարկել էին ընտրակաշաքներին առնչվող փաստաթուղթ, որը ենթադրաբար վերաբերում էր Գագիկ Ծառուկյանին:

NewArmnenia.am-ն այս թեմայի շուրջ զրուցեց Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցի հետ:

Պրն Սաքունց, արդյո՞ք ԱԱԾ-ի կողմից այդ փաստաթղթերի հրապարակումը չի հակասում օրենքին, և արդյո՞ք ճիշտ քայլ էր «իմ քայլի» պատգամավորների կողմից դրանք համացանցում տարածելը:

-Ես գտնում եմ, որ քաղաքական գործիչները նման փաստաթղթերը չպետք է հրապարակեն, եթե նույնիսկ նախաքննության մարմինը հրապարակել է: Նախաքննության մարմինը, որ հրապարակել է, ըստ էության այդ հրապարակման միջոցով մատչելի է դարձրել այդ հրապարակված փաստաթղթերից, առնվազն գոնե տեսանյութից օգտվելու հնարավորությունը: Խնդիրը ոչ թե քաղաքական գործիչների մեջ է, այլ թե նախաքննության մարմինը ինչի համար է նպատակահարմար գտել, որ հրապարակի: Այլ բան է, եթե նախաքննության մարմինը չհրապարակեր, և օրինակ ես ունենայի այդ փաստաթղթերը ձեռքիս: Երկրորդ հարցը վերաբերում է նրան, որ մի բան է՝ լրատվամիջոցն է հրապարակում, կամ հասարակ քաղաքացին, մեկ այլ բան, որ քաղաքական ուժի ներկայացուցիչ է դա անում: Նրանք չպետք է տրվեն նման գայթակղությանը, և իրենց ոլորտին չվերաբերող հարցերով ինչ-որ նյութեր հրապարակեն: Օրենքի խախտում չեմ տեսնում, որովհետև նախաքննության մարմինը հրապարակել է, բայց վարքագծի կամ քաղաքական մշակույթի տեսակետից ես խնդիր տեսնում եմ:

Թե ինչու է նախաքննության մարմինը նպատակահարմար գտել այդ փաստաթղթերը հրապարակել` այդ հարցը պետք է ուղղել իրենց, որովհետև մյուս կողմից էլ հանրային հնչեղություն ունեցող գործերի վերաբերյալ մենք մշտապես ձգտում ենք, որ տրվեն տեղեկություններ: Երբ որ կա այնպիսի հանցավոր գործողության վերաբերյալ հարուցված քրեական գործ, որը վերաբերում է ընտրակաշառքների հետ կապված հարցերին, այստեղ հանրային ուշադրությունը շատ մեծ է: Մեր աչքի առաջ է այդ ամեն ինչը եղել, բայց մենք մշտապես չենք ունեցել ապացուցողական փաստերի ձեռք բերման հնարավորություն: Ոչ ոք ուշադրություն չի դարձնում, որ այդ փաստաթղթերը հայտնվել են ոչ թե կուսակցության շտաբերում կամ գրասենյակներում, այլ հայտնաբերվել են պետական մարմնում: Այն պետական մարմնում, որն ընդհանրապես ընտրությունների հետ կապ չունի` ՀՀ քաղաքաշինության պետական կոմիտեի ղեկավարի գրասենյակում, և սա նորմա՞լ է: Իհարկե, սա ԲՀԿ-ի խնդիրն է, թե ինչքան է փնթի վերաբերել իր փաստաթղթերին, որ ամեն տեղ շաղ տված է եղել: 

-Բայց այդ փաստաթղթերը դեռևս ապացուցման փուլում են:

Իհարկե ապացուցման փուլում են, բայց նորից եմ կրկնում՝ հաշվի առեք հանրային հնչեղությունը: Դուք խոսում եք մի մարդու հետ, ով տարիներ շարունակ դիտորդական առաքելություն է իրականացրել ընտրությունների ժամանակ, մեջտեղներիցս ճղվում էինք, որ ընտրակաշառք է բաժանվում, ու չկար որևէ փաստացի տվյալ այդ գումարների բաժանման մասին: Ինչ եք ասում` սա հանրային նշանակություն ունեցող երևույթ չի՞:Բայց պետք է ելնել անմեղության կանխավարկածից, այսինքն, դրանք դեռևս պետք է քննվեն, և իրավական գնահատական տրվի, թե ով ինչ մեղսակցություն ունի: Եթե նախաքննության մարմինն այդ տեղեկությունը չտար, ապա ավելի շատ կասկածներ էին լինելու, որ կա քաղաքական հետապնդում:

-Կուսակցությունը չի՞ կարող իր պատգամավորների հետ հետագա քայլերի առումով գրավոր համաձայնության գա, և քանի որ քննադատվեց բազմաթիվ մարդկանց կողմից այդ երևույթը` ինչու չի կարող, օրինակ, Նաիրա Զոհրաբյանը իր ելույթների վերաբերյալ գրավոր համաձայնության խոստում տալ իր կուսակցության առաջնորդին:

-Բարաթ ասվածի մեջ հանցագործություն չկա, ես գիտեի, որ կա ֆինանսական բարաթ, առևտրային մուրհակներ, բայց որ քաղաքական մուրհակ կա` ես չգիտեի: Քաղաքական մուրհակը կարանք  ասենք ենթադրենք համաձայնությունը կուսակցությունների միջև նախընտրական դաշինք կնքելու  կամ իշխանական կոալիցիա ձևավորելու,  բայց որ ներկուսակցական  մուրհակ լինի, մտքովս անգամ չէր անցնում: Սա նորից եմ կրկնում բացարձակ քրեորեն հետապնդելի արարք չէ, բայց էթիկական տեսակետից, ներկուսակցական ժողովրդավարության բարքերի, նորմերի արժեքների մասին վկայող փաստաթուղթ է:  Այստեղ որևիցէ կրիմինալ չկա, կա մի խնդիր, որը վերաբերում է ներկուսակացական ժողովրդավարությանը, կա նաև մյուս խնդիրը, երբ որ նույն համամասնական ընտրակարգով պատգամավորների ընտրության ժամանակ քաղաքացիների քվեն ստացող պատգամավորը ավելի մեծ կախվածություն է ունենում կուսակցության ղեկավարից, քան ժողովրդից: Այս խնդիրը պետք է կարգավորվի, այնպես լինի, որ ժողովրդի կողմից առաջնային մանդատ ստացած պատգամավորը չենթարկվի որևէ ճնշման` այդ թվում նաև ներկուսակցական ճնշման` ի՞նչ է նշանակում դավաճանել: Սա գործիք է, որը մարդու կարծիքի արտահայտման ազատությունը կարող է սահմանափակի կուսակցության ներսում: Ամեն ինչ չի քրեական հետապնդման հիմք հանդիսանում, բայց կան իրավիճակներ, որոնք վկայում են քրեական մտածելակերպի, բարքերի մասին:

newarmenia.am