Helsinki Citizens’ Assembly-Vanadzor

Sorry, this entry is only available in Armenian. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցը Facebook-ի իր էջում գրել է․

«Առանց ինքնիշխանության, առանց ժողովրդավարության, առանց մարդու արժանապատվության ապահովման, իշխանության իմաստը՞…

Կարող է որևէ մեկը բացատրել ի վերջո ՀՀ-ում գործո՞ւմ է ՀՀ սահմանադրության անփոփոխելի հանդիսացող 1-ից 3 հոդվածները․

Հոդված 1. Հայաստանի Հանրապետությունն ինքնիշխան, ժողովրդավարական, սոցիալական, իրավական պետություն է:

Հոդված 2. Հայաստանի Հանրապետությունում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին:

Ժողովուրդն իր իշխանությունն իրականացնում է ազատ ընտրությունների, հանրաքվեների, ինչպես նաև Սահմանադրությամբ նախատեuված պետական և տեղական ինքնակառավարման մարմինների ու պաշտոնատար անձանց միջոցով:

Իշխանության յուրացումը որևէ կազմակերպության կամ անհատի կողմից հանցագործություն է:

Հոդված 3. Մարդը, նրա արժանապատվությունը, հիմնական իրավունքները և ազատությունները
Հայաստանի Հանրապետությունում մարդը բարձրագույն արժեք է: Մարդու անօտարելի արժանապատվությունն իր իրավունքների և ազատությունների անքակտելի հիմքն է:

Մարդու և քաղաքացու հիմնական իրավունքների և ազատությունների հարգումն ու պաշտպանությունը հանրային իշխանության պարտականություններն են:

Հանրային իշխանությունը սահմանափակված է մարդու և քաղաքացու հիմնական իրավունքներով և ազատություններով՝ որպես անմիջականորեն գործող իրավունք:

Թե՞ արդեն ՀՀ սահմանադրությունը փոխարինվել է եռակողմ Հայտարարությամբ, և այլևս ՀՀ սահմանադրական կարգի հիմքը որոշվում է եռակողմ Հայտարարության տեքստով և այդ տեքստի հեղինակի Վլադիմիր Վլադիմիրովիչ Պուտինի ցանկությամբ։

Այլևս ոչ թե ՀՀ ինքնիշխանությունն է կարևոր, այլ ՀՀ իշխանությունը պահելը կամ ստանալը, հա՞…

Բայց եթե ինքնիշխանությունը երաշխավորված չէ, ապա ինչի համար է պետք իշխանությունը»։