Helsinki Citizens’ Assembly-Vanadzor

Sorry, this entry is only available in Armenian. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

«Ինքը անմարդկային, իր բովանդակությամբ հակաիրավական մոտեցում է», - ասում է իրավապաշտպան, Հելսինկյան քաղաքացիական ասամբլեայի Վանաձորի գրասենյակի ղեկավար Արթուր Սաքունցը։

Նրա կարծիքով, անհայտ կորածների ու նրանց ընտանքիների վերաբերյալ օրենքի անհրաժեշտության մասին տարիներով են խոսում, բայց ոչ մի արդյունք։ Այս իրավիճակը, ըստ Սաքունցի, պետության չկատարած պարտավորության հետևանք է․ - «Օրենքով պետք ա կարգավորվի։ Եթե մարդը, որը պայմանագրային հարաբերություններ ունի և պաշտպանությանն ա մասնակցում, և նրա հետ, ասենք թե, մի բան ա պատահում՝ կամ գերության մեջ ա, կամ մահանում ա, կամ անհայտ կորած ա, օրինակ, գերության մեջ գտնվելու ժամանակահատվածում ընտանիքին ա վճարվում, եթե մահանում ա, ընտանիքը ունի վերջին հաշվով սոցիալական ապահովություն, եթե անհայտ կորած ա, ապա մինչև նրա գտնվելու վայրի և ճակատագրի մասին տեղեկության հաստատումը, պետությունը ապահովում ա նրա ընտանիքին։ Հիմա աշխատավարձի չափով կլինի, թե աշխատավարձի կրկնակի չափով, դա էլ հարց ա։ Բայց դա պետք ա իրավական տեսակետից կարգավորվի»։

10 օր առաջ խորհրդարանն ընդունեց մի օրենք, որով գերության մեջ գտնվող զինծառայողի համար պաշտոնային դրույքաչափը պահպանվում է ու վճարվում։ Անհայտ կորածների մասով որևէ քննարկում չկա, բայց իրավական ակտերի նախագծերի հարթակում մի նախագիծ է տեղադրված, որով նախատեսվում է, որ ռազմական գործողությունների ժամանակ անհայտ կորած զինծառայողը կարող է դատարանի կողմից անհայտ բացակայող ճանաչվել, եթե երեք ամսվա ընթացքում նրա գտնվելու մասին լուր չի լինում։ Ըստ հիմնավորման՝ նախագիծն անհրաժեշտ է որպեսզի անհայտ կորածների ընտանքիները առավել սեղմ ժամկետներում ստանան սոցիալական աջակցություն։

Հիշեցնեմ, սա դեռ նախագիծ է, և այն ընդունելու հարցում շտապողականություն չկա։ Մինչդեռ շտապել են աշխատավարձերի կասեցման հարցում։ Ընտանիքները ամենաշատն սպասում են իրենց հարազատներին, հույս ունեն, որ հետախույզ պայմանագրայինները ողջ են՝ թող որ առանց պայմանագրերի: