Helsinki Citizens’ Assembly-Vanadzor

Sorry, this entry is only available in Armenian. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

ՌԴ Անվտանգության խորհրդի քարտուղար Նիկոլայ Պատրուշևը հայտարարել է, որ Արևմուտքը փորձում է ցնցել իրավիճակը Հարավային Կովկասում և միջամտել հայ-ադրբեջանական կարգավորմանը, իսկ  Ռուսաստանի փոխարտգործնախարար Միխայիլ Գալուզինը  հայտարարել է, որ ՀՀ անվտանգության ապահովման տեսանկյունից ՀԱՊԿ-ի մեխանիզմներին տեսանելի այլընտրանք չկա։ Թե ինչ նպատակ են հետապնդում այս հայտարարությունները, և ինչպիսի խնդիրների առջև կարող է կանգնել Հայաստանը, Civic.am-ը զրուցել է ՀՔԱՎ ղեկավար, իրավապաշտպան Արթուր Սաքունցի հետ։ 

- Պարոն Սաքունց, Ձեր կարծիքով՝ ի՞նչ նպատակներ են հետապնդում այս հայտարարությունները։

- Պատրուշևը կամ ՌԴ որևէ այլ պաշտոնյա չէ, որ պետք է խոսի իրավիճակի ապակայունացման կամ լարվածության մասին, որովհետև առաջին հերթին հենց ՌԴ-ն է իր գործողություններով հետխորհրդայիյն տարածաշրջանում ու Հարավային Կովկասում սրել իրավիճակը անուղղակի կամ ուղղակի գործողությունների, այդ թվում ագրեսիայի կամ ագրեսորներին աջակցության միջոցով։ 

Իհարկե, ՌԴ-ն շատ լավ գիտակցում է, որ Բաքվի հետ համագործակցված իրենց պլաններին՝ պարտադրելու ՀՀ-ին զիջելու ինքիշխանությունը և Զանգեզուրի ճանապարհը իրենց թելադրանքով բացելու, դիմագրավելու Հայաստանի ռեսուրսները սահմանափակ են, և մենք կարող ենք դիմագրավել միայն Արևմուտքի աջակցությամբ։ Դա մենք տեսնում ենք նաև Ուկրաինայի դեպքում, որը ՌԴ-ից մի քանի անգամ փոքր պետություն լինելով կարողանում է  Արևմուտքի աջակցությամբ դիմագրավել։ Այսինքն՝ նրանք տրտնջում են, որ Արևմուտքը և ՀՀ-ն խոչընդոտում են իրենց պլանների իրագործմանը։ 

Կարող են լինել ագրեսիվ գործողություններ, և երկու տարբերակ կա։ Առաջինը, որ Ադրբեջանը պատերազմ կսկսի, իբր թե պայմանավորվածությունները չկատարելու պատրվակով, որի առիթը կարող է  հանդիսանալ ցանկացած սահմանային միջադեպ, չնայած որ բազմաթիվ պայմանավորվածություններ իրենք չեն կատարել։ Երկրորդ տարբերակը, որը հավանական եմ համարում, դա ներքին անկայունության հրահրումն է, ընդհուպ մինչև պետական հեղաշրջում իրականացնելը։ Դա կարող է  ներգրավել ոչ միայն տեղական իրենց պրոքսիներին, այլև անգամ եկեղեցուն։ Այսինքն՝ եկեղեցուն ներքաշել ներքաղաքական պայքարի մեջ՝ փորձելով իշխանություններից դժգոհ մարդկանց բյուրեղացնել եկեղեցու շուրջը և կատարել պետական հեղաշրջում։ Այսինքն՝ երկու տարբերակով էլ նրանք կփորձեն անել այն սցենարը, որը եղավ 1920 թվականին, այսինքն՝ սովետականացում։  

- Որոշ քաղաքագետներ հնարավոր են համարում, որ Ադրբեջանի տարածքով ՌԴ-ն կարող է հարձակվել Հայաստանի վրա։ Ի՞նչ կասեք։

- Ռուսական զորքը արդեն ՀՀ-ում է գտնվում՝ հանձին ռուսական բազայի։ Պոտենցիալ օկուպացիոն զորքը գտնվում է  ՀՀ-ում, ու սա այն հանգամանքն է, որ ներկա իշխանությունները պատշաճ նշանակություն չտվեցին։

- Իսկ ռուսական զորքերի   մնալու հետ կապված ժամկետներ կա՞ն, թե՞ ցանկացած պահի կարող ենք հեռացնել այդ զորքերը ՀՀ սահմաններից։ 

- Ցանկացած պահի կարող ենք հեռացնել, դրա համար պետք է քաղաքական կամք և հստակ որոշում։

- Պարոն Սաքունց, նշեցիք հեղաշրջման հնարավորության մասին, ՀՀԿ-ն այս օրերին մասնակցում է Единая Россия-ի կազմակերպած համաժողովին։ Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք։

- Դե դա ըստ էության նույն արժեքային հիմքով գործող կուսակցություններ են։ Երկուսն էլ բռնատիրական, ավտորիտար ռեժիմի կրողներ են ու հակաժողովրդավարական։  Единая Россия-ն նաև  պատասխանատվություն է կրելու Ուկրաինայի դեմ գործած ագրեսիայի ու պատերազմական հանցագործությունների համար։ 
Ես ՌԴ-ի հետ ցանկացած համագործակցություն համարում եմ հակապետական, անկախ նրանից՝ իշխանություն է, թե ընդդիմություն։

- Նշեցիք, որ Ադրբեջանը կարող է հարձակվել Հայաստանի վրա, բայց արդյոք Ադրբեջանը կհամարձակվի՞ նոր պատերազմի, երբ առկա է արևմտյան նոր պատժամիջոցների վտանգ։

- Ադրբեջանը և Ալիևը «քիմիական կապի» մեջ են գտնվում պուտինյան ռեժիմի հետ, և ինքը ինքնուրույն քայլ անգամ չի համարձակվի անել առանց Պուտինի համաձայնության։ ՌԴ-ն  ունի Ադրբեջանի վրա ոչ միայն ազդեցություն, այլև   երկուսն էլ ագրեսոր պետություններ են։ Հայաստանի դեմ պատերազմ սկսելու դեպքում Ադրբեջանը միայնակ չունի այն ռեսուրսը, որով կկարողանա հաղթահարել արևմտյան պատժամիջոցները, որոնք անկասկած կլինեն։ 

- Իսկ եթե Պուտինի ցանկությունը լինի, որպեսզի Ադրբեջանը հարձակվի՞։ 

- Դա արդեն հաշվարկի վրա է, թե ինչքանով Արևմուտքը այստեղ հետևողական և սկզբունքային կլինի ու Ալիևին կբացատրի, թե նման ագրեսիայի հետևանքները ինչպիսի ազդեցություն կունենան իր կառավարման և իր վրա։