2022 թ․ օգոստոսի 8-ին Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը վճռել է բավարարել Դիլիջանի պետական քոլեջի նախկին աշխատակից Ա․ Խ․-ի հայցն ու պարտավորեցնել Քոլեջին Ա․ Խ․-ին վճարել հարկադիր պարապուրդի ողջ ժամանակահատվածի համար միջին աշխատավարձ և հատուցում՝ նախկին աշխատանքում չվերականգնելու համար, քանի որ նրա զբաղեցրած հաստիքն այլևս գոյություն չունի։
Տավուշի մարզի դատարանի դատավոր Ա․ Ջավախյանը այս վճիռը կայացրել է այն բանից հետո, երբ նույն դատարանի դատավոր Ս․ Արմենակյանի՝ 2021 թ․ փետրվարի 22-ի վճիռը Վերաքննիչ դատարանը մասնակի բեկանել և հետ է ուղարկել նոր քննության։ Սա արդեն Ա․ Խ․-ի գործով երկրորդ բավարարված հայցն է․ ՀՔԱՎ աջակցությամբ նա բողոքարկել է նաև մյուս հաստիքից ազատման հրամանը և կրկին հաջողության հասել։
Ա․ Խ-ը «Դիլիջանի պետական քոլեջ» ՊՈԱԿ-ում աշխատել է 2014 թ. դեկտեմբերից, նախ՝ որպես պարետ, ապա համակարգչային օպերատոր և համատեղության կարգով դասախոս։ Իսկ 2020 թ. փետրվարին նա ստացել է գրություն այն մասին, որ «ՊՈԱԿ»-ի հաստիքացուցակում կատարվել է փոփոխություն, ըստ որի՝ հանվել է համակարգչային օպերատորի հաստիքը, սակայն նույն հաստիքացուցակում նախատեսվել են մի շարք այլ աշխատանքներ, այդ թվում` համակարգչային-տեխնիկական սպասարկողի, հավաքարարի և այլն, որոնք, ըստ օրենքի, չեն առաջարկվել Ա.Խ.-ին, ինչի արդյունքում իր հետ «համակարգչային օպերատորի» աշխատանքային պայմանագիրը լուծվել է, և նա ազատվել է աշխատանքից։
Պայմանագրի լուծումը ոչ իրավաչափ և օրենքի խախտմամբ կազմված համարելով` Ա.Խ.-ն դիմել է դատարան. նրա աշխատանքային իրավունքների պաշտպանությունն ստանձնել է ՀՔԱ Վանաձորի գրասենյակի փաստաբան Անի Չատինյանը։
Հարկ է նշել, որ, նախ՝ աշխատանքից հեռացման պահին Ա.Խ.-ին չի վճարվել արձակման նպաստ, որը չի տրվում միայն այն դեպքում, եթե լուծվում է համատեղությամբ աշխատանքային պայմանագիրը, իսկ նա ազատվել է հիմնական աշխատանքից և պետք է նրան վճարվեր արձակման նպաստ` մեկ ամսվա միջին աշխատավարձի չափով։ Նրան չի առաջարկվել «ՊՈԱԿ»-ում առկա՝ իր մասնագիտական պատրաստվածությանը, որակավորմանը, առողջական վիճակին համապատասխան այլ աշխատանք, ինչը նախատեսված է օրենսդրությամբ։
Բացի դրանից՝ հաստիքացուցակում փոփոխություններ կատարելու մասին ՀՀ ԿԳՄՍ գրությունը, որը ՊՈԱԿ-ը ներկայացրել է որպես պայմանագիրը լուծելու ևս մի օրինական հիմք, միայն շրջաբերական էր, և ոչ իրավական նորմ․ ներկայացվել էր ընդամենը քննարկման նպատակահարմարությունը որոշելու համար։
Հաշվի առնելով վերոնշյալ փաստերը` ՀՀ Տավուշի մարզի առաջին ատյանի ընդհանուր իրավասության դատարան են ներկայացվել Ա.Խ.-ի օրինական պահանջները` աշխատանքում վերականգնելու, հարկադիր պարապուրդի մեջ գտնվելու ամբողջ ժամանակահատվածի համար միջին աշխատավարձ գանձելու, աշխատանքում չվերականգնելու դեպքում` միջին աշխատավարձի տասներկուապատիկի չափով հատուցում գանձելու մասով։
Առաջին ատյանի դատարանը 2021 թ․ հունվարի 22-ին վճռել էր Ա.Խ.-ի հայցը բավարարել մասնակի` ՀՀ ԿԳՄՍՆ «Դիլիջանի պետական քոլեջ» ՊՈԱԿ-ից հօգուտ Ա․ Խ․-ի բռնագանձելով մեկ ամսվա միջին աշխատավարձի չափով գումար՝ որպես արձակման նպաստ, իսկ մնացած մասով` հայցը մերժվել էր։
Դատարանի վճռի դեմ Ա․Խ․-ն ներկայացրել է վերաքննիչ բողոք՝ պահանջների մյուս մասով։ 2021 թ․ հուլիսի 7-ին Վերաքննիչ դատարանը ազատման հրամանը ճանաչել է անվավեր, իսկ Ա.Խ.-ին աշխատանքում վերականգնելու, հարկադիր պարապուրդի մեջ գտնվելու ամբողջ ժամանակահատվածի համար միջին աշխատավարձ բռնագանձելու, աշխատանքում չվերականգնելու դեպքում միջին աշխատավարձի տասներկուապատիկի չափ հատուցում բռնագանձելու պահանջներին վերաբերող մասով վճիռը բեկանել և գործն ուղարկել է նոր քննության։
Տավուշի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանը գործն սկսել է քննել 2022 թ․ փետրվարից և արդեն օգոստոսի 8-ին վճռել է հայցը բավարարել՝ «Դիլիջանի պետական քոլեջ» ՊՈԱԿ-ից հօգուտ Ա․ Խ․-ի բռնագանձել միջին աշխատավարձ հարկադիր պարապուրդի ողջ ժամանակահատվածի համար և միջին աշխատավարձի 12-ապատիկի չափով հատուցում, քանի որ նախկին աշխատանքում վերականգնելն անհնար է։
ՀՔԱՎ-ը շարունակում է տրամադրել աշխատանքային իրավունքներին վերաբերող ամենօրյա իրավախորհրդատվություն նաև «Արժանապատիվ աշխատանք հիմա՛» ծրագրի շրջանակում։ Եթե խախտվել են ձեր աշխատանքային իրավունքները կամ հարցեր ունեք, զանգեք 041 123302 հեռախոսահամարով։ Իսկ աշխատանքային իրավունքների վերաբերող հաճախ տրվող հարցերի պատասխանները կարող եք գտնել այստեղ։
On 8 August 2022, the General Jurisdiction Court of Tavush region upheld the claim lodged by A.Kh., former employee of Dilijan State College, and obliged the college to pay an average salary for the whole period of enforced idleness and compensation for not reinstating her in the former position, since the position she held no longer exists.
Tavush region Court judge A. Javakhyan made this judgment after the Appeal Court partially overturned and sent for a new examination the judgment of 22 February 2021 delivered by the same Court’s judge S.Armenakyan. This is the second upheld claim in A.Kh.’s case: with the support of HCAV, she has also appealed the order of dismissal from the other position, and the appeal was upheld.
A.Kh. worked in Dilijan State College SNCO since December 2014, first as a commandant, then as a computer operator, and a lecturer on concurrent employment basis. In February 2020, she received a letter notifying her that a change had been made in the list of staff positions of the SNCO and the position of the computer operator had been removed; however, a number of other positions had been envisaged in the list (including computer-technical maintenance position, cleaner, etc), which were not proposed to A.Kh. in a manner prescribed by law. As a result, the employment contract of “computer operator” was terminated and she was dismissed.
Considering rescission of the contract as illegal and made by violation of law, A.Kh. applied to court; HCAV advocate Ani Chatinyan undertook protection of her labor rights․
It should be mentioned that upon dismissal, A.Kh. was not provided with severance pay, which is not provided only when a concurrent employment contract is terminated. However, A.Kh. was dismissed from her main job and was supposed to be provided with severance pay in the amount of an average monthly salary. She was not offered a different job in compliance with her professional training, qualification, and health state, as envisaged by legislation.
Besides, the RA MoESCS letter regarding changes in the staff position list – presented by the SNCO as another legal basis for terminating the contract – was only circular, and not a legal norm, and it was presented only to determine the purposefulness of the discussion.
Taking the aforementioned into account, A.Kh.’s legal claims were presented to the RA Tavush region General Jurisdiction Court of First Instance. The claims concerned reinstating A.Kh. in the former position, levying an average salary for the whole period of enforced idleness, and levying a compensation in the amount of twelve times the average salary in case of not reinstating in the position.
On 22 January 2021, the Court of First Instance delivered a judgment partially upholding A.Kh.’s claim, and levied from the RA MoESCS Dilijan State College SNCO an average monthly salary in favor of A.Kh. as severance pay, and rejected the rest of the claim.
A.Kh. appealed the judgment for the rejected part of the claims. On 7 July 2021, the Appeal Court recognized invalid the dismissal order, and overturned the part of the judgment pertaining to reinstating A.Kh., levying an average salary for the whole period of enforced idleness, levying twelve times the average salary as compensation in case of not reinstating A.Kh., and sent the case to be examined anew.
In February 2022, the General Jurisdiction Court of Tavush region started examining the case, and on August 8, the Court upheld the claim, and levied from Dilijan State College SNCO an average salary for the whole period of A.Kh.’s enforced idleness, and a compensation in the amount of twelve times the average salary, since reinstating the former position was impossible.
HCAV continues providing daily consultations on labor rights also in the frame of Decent Work Now. If your labor rights have been violated or you have questions, you can call 041 123302. Click here to find answers to frequently asked questions regarding labor rights.
[:]
